เมื่อรักคนที่ใช่ อย่าให้หัวใจบอกอย่างเดียว ต้องใช้สมองด้วย

ทำไมยิ่งเป็นคนดีถึงยิ่งโดนเอาเปรียบ ได้ยินคำว่าทำบุญคนไม่ขึ้นมาตั้งแต่เด็กโตขึ้นถึงได้รู้ว่าโลกนี้มันก็เต็มไปด้วยคน ที่ ทำบุญคนด้วยกันไม่ขึ้นทั้งนั้นทำดีแต่ยิ่งโดน

คนมองข้ามทำดีแต่สุดท้ายเขาก็ทำร้ ายเราเอาเราไปนินทาทำดีแต่สุดท้าย เขาก็ไม่ได้รักเราแล้วเราจะเป็นคนดีกันไปทำไม เราต้องร้ ายต้องแรงถูกมั้ยถึงจะอยู่รอด

ในสังคมปัญหาแบบนี้บางทีก็ไม่ได้อยู่ที่ความดีหรอกอยู่ที่คนล้วนๆ เราและเราต้องเข้าใจว่า

1. โลกไม่ได้เหวี่ยงแต่คนดีๆ มาเจอเรา

เอาจริงๆ โลกมันก็เหวี่ยงเราไปเจอคนทุกประเภทนั้นแหละดีเกินร้อยเล วเกินล้านก็มีดีกับเราวันนี้พรุ่งนี้เล วใส่เราก็เยอะ ในเมื่อเราเอาแน่เอานอนกับคนไม่ได้ที่ต้อง

โฟกัสคือเวลาจะทำดีกับใครอย่ าใช้แค่ใจใช้สม อ งด้วยเลือกคนที่จะทำดีด้วยนิดหนึ่ง ดูให้ชัวร์ว่าใครควรจะได้รับความดีจากเราไปแค่ไหนเราลิมิตได้นี่บางทีที่เราทำบุญ

คนไม่ขึ้นเพราะเราอาจเลือกทำไม่ถูกคนรึเปล่า

2. ไม่เสมอไปว่าทำดีกับใครแล้วจะได้รับสิ่งดีๆ กลับมา

ได้ยินมาเยอะว่าความรักความไว้ใจไม่ใช่รางวัลตอบแทนความดีเราอย ากให้เขาแคร์เราอย ากให้เขาชอบเรา ไม่อย ากโดนเก ลี ย ดเราเลยทำดีใส่รัวๆ เพราะถูกสอนมา

ว่าทำดีต้องได้ดีเด้ออแต่ทำดีได้ดีมันก็ไม่ต่างกับ1บวก1 ต้องเท่า2ไงแล้วเราเอาสมการต ายตัวแบบนี้มาใช้กับคนได้เหรอเราไม่สามารถบังคับใจใครให้คิดให้รู้สึกยังไง

กับเราได้เลยนะ เพราะงั้นอย่ าทำดีให้ใครดูเลยแต่ให้เราทำดีเพราะมันดีมันถูกและเพราะเรายังเป็นคนดีบางคนบอกว่าทีพวกทำดีสร้างภาพ มันยังได้ดีเลยถ้าคิดจะเอา

ตัวเองไปเทียบกับคนกลุ่มนั้นก็ไม่ต้องคิดถึงเรื่องความดีแล้วเพราะเราก็รู้นี่ว่าที่เขาทำมันไม่ใช่สิ่งที่ดี

3. ทำดีได้แต่ต้องไม่ฆ่ าตัวเอง

อย่ าเล วถึงขนาดฆ่ าคนอื่นแต่ก็อย่ าดีจนฆ่ าตัวเองทำดีต้องอยู่บนพื้นฐานของความเป็นคนจริงๆ ของเราด้วยไม่ใช่เป็นความดีความเสียสละที่เราจำมาจากเทพนิย าย

หรือละครเพราะในชีวิตจริง มันจะเป็นการเปิดทางให้เราโดนเอาเปรียบจากคนไม่ดีคนดีไม่ใช่คนโ ง่คนดีไม่จำเป็นต้องซื่อ หรือยอมโดนหลอกการทำดีของเราต้อง

ไม่ทำให้ตัวเองเดือดร้อนนะ

4. ปล่อยให้คนไม่ดีเป็นบทเรียนที่ดี

คนทุกคนผ่านเข้ามาในชีวิตเพื่อสอนอะไรบางอย่ างกับเราบางทีก็เรื่องความรักบางทีก็เรื่องความไว้ใจ แล้วเราเองก็สอบตกบ้ างผ่านบ้ างมันก็เป็นเรื่องธรรมดาปล่อยผ่าน

ได้ก็ปล่อยผ่านไปบ้ างไม่ต้องเก็บเอาคนเล วทุกคน มาสะสมเป็นคอลเล็คชั่นไว้ในหัวมันรกหน้าที่ของเราคือเรียนรู้และเติบโตจากคนที่เข้ามาให้ได้มากที่สุดเท่าที่

จะทำได้ดีกว่า สุดท้ายอย่ าทำดีให้พอเพราะมันจะไม่มีทางพอแต่ควรทำให้พอดีคือเป็นผู้ให้และผู้รับที่พอดี

ขอบคุณที่มา : b a n g p u n s a r a