เริ่มต้นเพราะอยากช่วย แต่สุดท้ายความซวยมาเยือน…!! บางคนเวลาเดือดร้อนมา ขอความช่วยเหลือเราก็ให้ความช่วยเหลือเต็มที่ แต่พอถึงเวลาเราขอความช่วยเหลือจากเขา กลับทำ
ครึ่งๆกลาง ๆ หรือบ่ายเบี่ยงหายหน้า ทั้งๆที่เขาสามารถช่วยเหลือได้ แต่ก็นี่แหละ ในสังคมที่ทุกคนคิดถึงแต่ผลประโยชน์ตัวเองก่อนเสมอ เมื่อมีผลประโยชน์ก็เข้ามา เมือหมดผลประโยชน์
ก็จากไปบางทีเราก็รู้ไม่เท่าทัน “คนหน้าไหว้หลังหลอก” ไม่ใช่เพราะรู้ไม่เท่าทัน แต่เป็นเพราะ“ความไว้ใจ” บางครั้งดูคนผิด ไม่ใช่เพราะ ต า บ อ ด แต่เพราะ “ใจดีเกินไป” บางครั้งช่วยคนผิด
ไม่ใช่เพราะ โ ง่ แต่เพราะ “เห็นแก่ความรู้สึก” บางครั้งจำยอม ไม่ใช่เพราะไร้เหตุผล แต่เพราะ“ไม่อยากเอาชนะ” ใจคนยากหยั่งโดยแท้ แต่..จะคงความดีงาม ไม่เสียใจเพราะยังเชื่อเสมอว่า…
“หากใจคนงาม โลกก็งาม” กาลเวลาพิสูจน์ทุกอย่าง และ ทุกอย่างอธิบายน้ำใจคนน้ำไม่หยั่งไม่อาจรู้ตื้นลึก คนไม่คบ ไม่อาจรู้ดีชั่ ว ในโลกนี้ มีเพียงกาลเวลาไม่หลอกลวงกาลเวลาเท่านั้น
จะพิสูจน์ทุกอย่างว่า “ใครจริง ใครลวง” ดูคน อย่าเพียงดูด้วยตา จะดูผิดได้ง่ายยิ่งไม่ควรเพียงฟังด้วยหู เพราะล้วนคำเท็จมีเพียงอาศัยเวลา สัมผัสด้วยใจ กาลเวลานั้นดีพิสูจน์ใจคนเป็น ประ จักษ์
พ ย า น ในนิสัยคนใครเป็นคนจริง ใครเป็นคนหลอกลวง กาลเวลาจะบอกได้เองการเป็นคนดี ก็ต้องเป็นคนดีให้พอเหมาะพอควรการทำดี ก็ต้องทำดีให้พอเหมาะพอควรการเป็นคนดีเกินไป
ใคร ๆ ก็จะไม่เกรงใจ และมักเอาเปรียบเสมอการทำดีเกินไป ใคร ๆ ก็จะไม่เห็นคุณค่าในสิ่งที่เราทำไปแต่กลับเห็นเราเป็นคนโ ง่ ที่ยอมเสียเปรียบคนอื่นตลอดเวลาการเป็นคน “ดีเกินไป”
หรือการ “ทำดีเกินไป” นั้น ย่อมนำความเดือดร้อนมาสู่ตนเองมิหนำซ้ำยังเป็นการส่งเสริมให้คนอื่นได้ใจ และชอบ “เอารัดเอาเปรียบ” ต่อไปเรื่อย ๆ คนดีต้อง“รักตนเอง” ก่อน จะทำดีอย่างไร
ก็อย่าให้ตนเองเดือดร้อน และควร “ทำดีให้ถูกคน”ทำดีกับคนที่รู้จักสำนึกในความดีของคนอื่น หากคนไหนไม่สำนึก ไม่จดจำความดีของคนอื่นเราก็จงเลิกทำดีกับเขา เอาเวลาของเราไปทำดี
กับคนที่ดีจะดีกว่าเสียเวลาให้กับคนที่ชอบ“เอารัดเอาเปรียบ”
ขอบคุณที่มา : b i t c o r e t e c h
