ในตำราพิชัย ส ง ค ร า มขงเบ้งนั้น มีอยู่บทหนึ่งได้กล่าวถึงการขจัดความชั่ ว
ของบ้ านเมือง โดยจัดคนไว้ห้าแบบ เรียกว่า “ห้าชั่ ว” ซึ่งขงเบ้งได้ให้คำแนะนำ
เกี่ยวกับการขจัดคนเหล่านี้เอาไว้ว่าคนเหล่านี้คือคนเจ้าเล่ห์ ขายชาติ เล วท ร า ม
ต่ำช้ า ไร้ศีลสัตย์ควรปลีกตัวออกห่างให้ไกล อย่ าได้เข้าใกล้ ชิดสนิทสนมเป็นอันขาด
กองทัพจะพ่ายแพ้ บ้ านเมืองจะล่มจม เพราะมี“ห้าชั่ ว” ได้แก่
1. ประพฤติเหลวแหลก
คือคนที่ประพฤติตนผิดขนบธรรมเนียม สวมใส่เสื้อผ้าอาภรณ์หรูหรา ดำรงชีวิต
ด้วยความฟุ่มเฟือยและสิ้นเปลือง ชอบแต่งกายให้ดูผิดแปลก แตกต่างไปจาก
ผู้คนทั้งหลาย คิดแต่จะได้หน้าได้ตา ให้คนสนใจเพราะสิ่งเหล่านี้
2. ล่อลวง
คนที่ขย ายเรื่องราว สร้างเรื่องที่ไม่ตรงตามความเป็นจริง ป ลุ กผี ร่า ย ม น ต์
เผยแพร่ไส ยเว ท เพื่อให้คนทั้งหลายเข้าใจผิด ชอบคุยโวโอ้อวด สร้างข่าวลือ
ที่เป็นเท็จให้แพร่หลาย
3. สอพลอ
คนปลิ้นปล้อน ประจบสอพลอ คอยเอาใจใส่แต่ผลประโยชน์ส่วนตัว จนถึงขั้น
แอบคบค้าสมาคมกับข้าศึกอย่ างลับ ๆ ไม่สนใจชาติบ้ านเมือง
4. แบ่งพรรคแบ่งพวก
คนพวกนี้ชอบตั้งสมัครพรรคพวก เป็นกลุ่มเล็กกลุ่มน้อย แบ่งพรรคแบ่งพวก
สมคบคิดกัน จงใจหาเรื่องใส่ร้ า ยคนดีมีปัญญาให้เสียหาย หาประโยชน์ ใส่ตัว
และกลุ่มของตนเอง ด้วยการทำล า ยผู้อื่น
5. เฝ้าจับผิด
คนที่จงใจฟื้นฝอยหาตะเข็บ คอยจับผิดและยุยงให้คนแตกแยกกัน ก่อให้ เกิดความสับสน
ในห มู่คน คิดแค้นผู้อื่นด้วยเรื่องส่วนตัว คนเหล่านี้ล้วนเป็น ผู้ที่ถึงพร้อมไปด้วยเล่ห์เหลี่ยม
ก ลโก ง ไร้ศีล ไร้สัตย์คนทั้งห้าประเภทนี้ พึงปลีกตัวอยู่ให้ห่าง ระมัดระวังอย่ าได้ใกล้ชิด
สนิทสนม หรือหลงไป ไว้เ นื้ อเชื่อใจเป็นอัน
ขอบคุณที่มา : j u n j a o n e w s
