ความรักมักทำให้เราทำตัวเป็นเจ้าของอีกคน อย า กให้เค้าเป็นในสิ่งที่เราอย า กให้เป็น อย า กให้เค้าทำในสิ่งที่เราอย า กให้ทำแต่ลืมไปหรือเปล่าว่ารักไม่ใช่การเป็นเจ้าของ ไม่ใช่การครอบครอง
กันและกันเมื่อไหร่ก็ตามที่เรารักด้วยความอย า กเป็นเจ้าของ ความรักของเราจะพังลงทันทีอย่าลืมว่ารักที่ดีสุดคือรักที่สบายใจและไม่กดดัน การครอบครองกันและกันมีแต่จะทำให้ต่างคนต่างอึดอัด
จนทุกข์พร่ำเพรื่อ ทั้งที่ความจริงแล้วถ้าทำใจให้รักแบบไม่ครอบครองได้ความสุขจะมหาศาลกว่าที่คิด ซึ่ง 6 สิ่งนี้คือคำตอบที่ชัดเจนที่สุดของคำว่า..รักไม่ใช่การครอบครอง
1. ความสุขของเธอก็คือความสุขของฉัน
เพราะรักที่ไม่ทำให้ทุกข์ก็คือรักที่ไม่หวังสิ่งใดตอบแทน แค่เค้ามีความสุข ตัวเราเองก็มีความสุขไปด้วยแต่จะมีซักกี่คนที่มีรักแบบไม่หวังสิ่งใดตอบแทนได้ และจะมีซักกี่คนที่พอเห็นเค้า
มีความสุข ตัวเราเองก็มีความสุขไปด้วยได้อย่าลืมว่าความรักเป็นอะไรที่เรียบง่าย และเข้าใจไม่ย า ก แต่คนเราต่างหากที่ทำให้ความรักกลายเป็นเรื่องซับซ้อนไปเองเราแค่ต้องทำให้มันง่าย
อย่างที่มันควรจะเป็น เพราะเรื่องง่ายที่สุดของความรักก็คือการที่เราสุขใจเมื่อเห็นอีกคนมีความสุข
2. แค่อยู่ข้าง ๆ กันไป
เรื่องเรียบง่ายที่สุดของความรักที่หลายคนไม่เคยรู้เลยก็คือ ความรักที่แท้จริงอาจเป็นแค่การอยู่เคียงข้างกันไปในทุกช่วงเวลาของชีวิตก็ได้คนมีความรักหลายคนมักใช้เวลาไปกับการทำให้
ตัวเองมีความสุขด้วยความคาดหวังต่าง ๆนานาจากอีกคน หรือมักทำให้ตัวเองทุกข์ด้วยความคิดว่าเรารักกัน เราก็คือเจ้าของกันและกันทั้งที่ความจริงแล้วความรักไม่ได้ต้องการอะไรมากไปกว่า
การมีคนที่เรารักอยู่ข้าง ๆ ทั้งตอนที่ทุกข์และสุขเลย
3. การรักใครซักคน บางทีก็ไม่จำเป็นต้องอยู่ด้วยกัน
คนเรามักมีภาพจำกับความรักว่าต้องใช้ชีวิตด้วยกันไปจนแก่จนเฒ่า แต่ในโลกของความจริงความรักกลับมีข้อจำกัดที่บางทีเราเองก็นึกไม่ถึง ทำให้คนสองคนที่รักกันอาจไม่ได้ใช้ชีวิตด้วยกัน
ก็ได้เรื่องนี้อาจเป็นคำตอบที่ชัดเจนที่สุดของคำว่า “รัก..ไม่ใช่ครอบครอง”ก็ได้ เพราะการไม่ได้ใช้ชีวิตด้วยกัน ไม่ได้แปลว่าไม่รักกันสามีภรรย า ที่ต้องทำงานคนละจังหวัด เพื่ออนาคต
และความเป็นอยู่ของครอบครัวพ่อแม่ที่ต้องส่งลูกไปเรียนต่างประเทศตั้งแต่เด็ก คู่รักที่ต้องหักห้ามใจ เพราะยังเรียนไม่จบพวกเค้ารักกัน แต่ด้วยข้อจำกัดบางอย่างทำให้ไม่ได้ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน
เพราะฉะนั้นความรักของใครก็เป็นไปตามรูปแบบของคนนั้น ไม่มีคำว่าผิดหรือถูก ไม่คำว่าใช่หรือไม่ใช่ มีแต่คำว่ารักของเราก็เป็นไปในแบบของเรา
4. เพื่อนที่ดีต่อกัน บางทีก็มีค่ากว่าความรัก
รู้ไหม..บางทีมิตรภาพก็สำคัญกว่าความรัก แม้ความรักของใครบางคนจะยิ่งใหญ่ แต่คำว่ามิตรภาพอาจมีความหมายมากกว่าความรักมีข้อจำกัดเรื่องเวลาที่บางทีเราเองก็นึกไม่ถึง รักกันอยู่ดี ๆ
วันหนึ่งความรู้สึกก็เปลี่ยนแต่สิ่งที่ทำให้คู่รักแทบทุกคู่อยู่กันยืดย า วจนต า ย จากกันไป กลับไม่ใช่ความรัก แต่เป็นมิตรภาพที่มั่นคงกว่าฉะนั้นบางทีอาจถึงเวลาที่เราต้องเรียนรู้แล้วว่าความรัก
อย่างเดียวมันไม่เคยเวิร์คสิ่งที่ทำให้คนรักกันอยู่กันยืดอาจเป็นแค่คำว่า “เพื่อนที่ดีต่อกัน” ก็ได้
5. การปล่อย บางทีก็มีความสุขมากกว่า
ความรักมักสอนให้เรายึดติด เชื่อฝังหัวแบบเดิม ๆ ว่ารักแล้วต้องเป็นอย่างนั้น อย่างนี้ต้องคุยกันทุกวัน ต้องเจอกันทุกวัน ต้องรายงานนั่นนี่ ต้องมารับ มาส่ง ฯลฯ ทั้งหมดนี้เรียกว่าความยึดติด
เมื่อไหร่ก็ตามที่เกิดความยึดติด สิ่งที่จะตามมาก็คือความทุกข์ ที่ทุกข์ก็เพราะไปยึดไปติดว่ามันต้องเป็นแบบนั้น ต้องเป็นแบบนี้ ทั้งที่ความจริงแล้วความรักไม่ได้มีกฎเกณฑ์อะไรเลยไม่จำเป็น
ต้องคุยหรือเจอกันทุกวัน แค่เพราะเราไปยึดติดกับมัน เพราะความเข้าใจผิด ๆ เกี่ยวกับความรักสิ่งเหล่านี้ทำให้ทุกข์เพราะไปเผลอครอบครอง ไปเผลอหลงว่าตัวเองเป็นเจ้าของจนลืมไปว่าแค่
‘สละ’ หรือแค่ ‘ปล่อย’ ก็จะรู้ทันทีเลยว่ารักไม่ใช่การครอบครอง แต่บางครั้งก็ต้องยอมที่จะปล่อยไปเพื่อความสุขของเราทั้งคู่
6. อิสระเป็นสิ่งที่ใครก็อย า กได้ รวมทั้งตัวเราด้วย
เรื่องแปลกของความรักก็คือ ขณะที่เราอย า กเป็นเจ้าของคนที่เรารัก อย า กคอนโทรลให้เค้าทำตามที่ต้องการแต่เราเองกลับอย า กมีอิสระที่จะทำตามใจตัวเองยังไงก็ได้ สิ่งนี้คือความ
ย้อนแยงที่มักเกิดขึ้นเสมอในความสัมพันธ์อย า กให้ความรักของเราไม่มีความลับต่อกัน แต่เราเองกลับเก็บงำความลับบางอย่างเอาไว้อย า กให้เค้าบอกทุกครั้งว่าไปไหน ไปทำอะไร
ไปกับใคร แต่เราเองกลับขี้เกียจรายงานบางทีคนเราก็ลืมไปว่าการครอบครองมีแต่จะทำให้ต่างคนต่างอึดอัด กลายเป็นรักที่ทำตัวไม่ถูกสู้รักแบบพอดี ๆ ให้อิสระกันและกันน่าจะเป็นความรัก
ที่สมบูรณ์แบบกว่าความรักก็เหมือนดอกไม้ เมื่อไหร่ก็ตามที่เราคิดจะครอบครองดอกไม้ด้วยการเด็ดมันออกมาจากต้นเราจะเป็นเจ้าของมันได้แค่แป๊บเดียว เพราะไม่นานดอกไม้นั้นก็
จะโรยรา เหี่ยวเฉา และจากไป
ขอบคุณที่มา : t o d a y.l i n e. m e