
ทุกข์ตกอยู่ที่คนเ ก ลี ย ด กรร มตกอยู่ที่คนเคียดแค้น ให้อภัยแต่ไม่สุงสิงด้วย ทุกข์ตกอยู่ที่คนเ ก ลี ย ดกรร มตกอยู่ที่คนเคียดแค้น ..คนที่ไม่ทุกข์ ไม่มีกรร ม
คือ คนที่ไม่เ ก ลี ย ด ไม่เคียดแค้นใครใครให้อภัยก่อน ก็มีความสุขในชีวิตก่อน ให้อภัยแต่ไม่ให้โอกาส ให้อภัยแต่ไม่กลับไปคบคุณต้องเข้าใจก่อนว่า.. ให้อภัย
กับ ให้โอกาส มันคนละส่วนกันการให้อภัย คือ การยกโทษทางจิตใจในสิ่งผิดที่เขาทำต่อเราทำให้ความรู้สึกของความโกรธแค้นของเราบรรเทา เรารู้สึกว่าเรา
ให้อภัยเขาได้เราจึงให้อภัย ..ให้อภัยโดยไม่ขึ้นกับว่าคนที่ทำผิดนั้นจะเป็นอย่ างไร จะเสียใจจะชดใช้ จะรับโทษหรือเปล่า เราไม่ต้องไปสน แต่เราก็ให้อภัยเขาได้
เพื่อปลดปล่อยความโกรธ ออกจากใจเราบางครั้งเราไม่ให้อภัยบางคน เพราะ คิดว่าเราทำไม่ได้ หรือไม่เราก็รู้สึกว่า เราไม่อย ากให้อภัยเราจะเก็บความโกรธแค้นนี้ไว้
เพราะเขาไม่สมควรได้รับการให้อภัย แต่ในขณะเดียวกันนั้นเรากลับไม่รู้ตัวว่าจิตใจที่โกรธแค้นนั้นมาพร้อมกับความทุกข์ และมันทำร้ ายเราเสมอคนที่ทำผิดกับเรา
ไม่ได้มารู้สึกด้วยกับเราเลยการให้อภัย ก็ไม่ได้หมายความว่า เราจะต้องกลับไปดีกับเขาแต่เป็นการทำให้เราพ้นจากจิตใจที่เคียดแค้นและเ จ็ บ ป ว ดต่างหาก
เคยได้ยินไหม.. ให้อภัย แต่ ไม่สุงสิงด้วย ยกโทษให้ แต่ ไม่กลับไปคบ ให้อภัยเขา เราสุข โกรธเขาเ ก ลี ย ด เขา เราก็ทุกข์เอง ให้อภัยมันช่วยปลดปล่อยเรา
จาก..ความทุกข์ และ ความแค้น คนที่ทำได้คือคนที่ชนะไม่ใช่พ่ายแพ้จริงๆ แล้วการให้อภัยกับการให้โอกาส เป็นคนละส่วนกัน เราให้อภัยแต่ไม่ให้โอกาสได้
เพราะการให้อภัยคือการยกโทษทางจิตใจที่ปลดปล่อยตัวเราจากการถูกทำร้ ายทางใจ แต่การให้โอกาสต้องมาพร้อมกับการพิสูจน์ตัวเองของคนทำผิดถ้าคนทำผิด
ไม่ได้กลับใจ ไม่ได้เสียใจ เราไม่จำเป็นต้องให้โอกาสเสมอไป และบางครั้งเขายังต้องรับโทษจากความผิดนั้นแต่ส่วน ของเรานั้น แค่ยกโทษให้เขา แล้วเดินหนี
ออกมา เอาความสุขของเรากลับคืนมาใหม่เป็นของเราการให้อภัย ทำให้เราได้ชีวิต และ ความสุขของเรากลับมา
ขอบคุณที่มา : k u m k o o m.