
หลายๆคน กำลังเป็นกัน กับการตั้งคำถามที่ว่า “ทำไมเราไม่รวยสักที” นั่นเป็นเพราะนิสัยในการใช้เงิน การใช้ชีวิตเป็นหลัก หลายคนเวลาที่เงินเดือนออกได้เงินมา
ก็เอาไป ซื้ อของที่อ ย ากได้ทันที เรื่องเก็บเอาไว้ทีหลัง ขอให้ได้ใช้เงินก่อน ซื้ อ ความสุขความสบายก่อนเสมอนิสัยเหล่านี้แหละ ที่ทำให้คุณไม่รวยสักที ยิ่งได้มา
เยอะ ยิ่งจ่ายไปเยอะ สำหรับ ” คน รว ย “ เขาจะ ซื้ อ ของแพงๆ ก็ต่อเมื่อ เขารวย และมีเงินเหลือมากพอ สำหรับ ” คน จ น “ จะ ซื้ อ ของแพง ทั้งๆที่ไม่เหลือเงินไว้
ให้เก็บด้วยซ้ำ สำหรับ ” ค น ร ว ย “ จะรีบสร้างธุรกิจ มีกิจการเป็นของตัวเอง ใช้เงินต่อยอดคนรวย มองหาโอกาสที่จะทำให้ธุรกิจเติบโต มีเงินเหลือเฟือค่อยใช้จ่าย
ฟุ่มเฟือย สำหรับ ” ค น จ น “ สร้างแต่หนี้สิน มองไปทางไหนก็เจอแต่เจ้าหนี้ คน จ น รายได้ก็ยังมีเท่าเดิม แต่หารายจ่ายเพิ่มมากขึ้นทุกวัน ไม่ใช่ว่าผมไม่เข้าใจ แต่
เมื่อก่อนผมก็เคยเป็นแบบนี้ ได้เงินมา ขอให้ได้ใช้ก่อนแต่หลังๆมานี้ ผมเริ่มเข้าใจ และรู้ว่าควรจะทำยังไงกับเงิน ควรใช้จ่ายไปกับอะไร เมื่อผมฉลาดมากพอ รู้เท่าทัน
ความ อ ย ากของตัวเอง ผมก็คิดได้ว่าควรใช้ชีวิตยังไงต่อดี ถ้าคุณยังอ ย าก จะนั่งทำงาน คอยให้คนอื่นชี้นิ้วสั่ง จนถึงอายุ 50-60 คุณก็ทำไปเถอะไม่ต้องเปลี่ยนแปลง
ไม่ต้องคิดก่อนจะใช้ อ ย าก ได้อะไร ซื้ อ เลย ไม่ต้องเชื่อผมก็ได้มาถึงตอนนี้ ตอนที่ผมมีเงินมากพอที่จะ ซื้ อ รถหรูราคาหลักสิบล้าน ผมก็ไม่ ซื้ อ ไม่ทำมัน ถึงแม้ว่า
ความจริงแล้วผมจะ อ ย าก ได้มันมาก แต่ผมคิดว่า ” มันมีอย่ างอื่นที่จำเป็นต้องทำก่อน “ แนวโน้มของคนที่มีแววว่า ” จ ะ จ น ลง “ คือนิสัยที่ว่า “ได้เงินมาปุ๊บก็ซื้ อของ
ที่อ ย าก ได้ปั๊บ”ลองดูสิ เวลาที่ได้โบนัสสิ้นปีมา ปีละ 5-6 หมื่น ใช้ไปกับอะไรหมด ทำไมไม่เหลือเก็บสักที แล้วปีต่อไป ก็ต้องไปนั่งทำงานงกๆ ให้คนอื่นชี้นิ้วสั่งเหมือนเดิม
วนไปทุกปี นิสัยอีกอย่ างของคนที่มีแววว่าจะจน ก็คือการใช้ข้ออ้างที่ว่า “ทนทำงานเหนื่อยมาทั้งปี” ก็ต้อง ซื้ อ ของขวัญให้ตัวเองบ้ าง แต่เคยนับบ้ างไหมว่าในปีนึง
ให้ของขวัญตัวเองไปกี่รอบแล้วแต่ละปี ได้โบนัสมา 5-6 หมื่น เอาไป ซื้ อ โทรศัพท์รุ่นใหม่ หมดไป 30,000 เอาไปเลี้ยงฉลอง ไปเที่ยว หมดไปอีก 10,000 เปลี่ยน
รองเท้าคู่ใหม่ 5,000 กระเป๋าคอลเลคชั่นใหม่อีก 10,000 เงินหมดพอดีคนส่วนใหญ่ในสังคม ชอบเข้าใจผิด กับคำว่า “ร า ง วั ล ชี วิ ต” ถ้าไม่ได้มีเงินเหลือเฟือมากพอ
อย่ าไปฝืนทำแบบนี้ เพราะไม่ว่าผ่านไปกี่ปี ก็ยังจนแล้วจนอีก พากันหมดไปเท่าไหร่แล้ว กับคำพูดที่ว่า “เหนื่อยมาทั้งปีแล้ว ขอให้รางวัลกับตัวเองบ้ าง”แล้วสุดท้าย
ก็มานั่งตั้งคำถามกับตัวเอง ทำไมถึงไม่รวยเหมือนคนอื่นสักที แล้วตอนนี้คุณรู้หรือยัง ว่ามันเป็นเพราะอะไร ทำไมคุณยังอยู่ที่เดิม ทั้งๆที่คนอื่นที่เขาเริ่มต้นมาพร้อมคุณ
แต่ตอนนี้เขากลับไปได้ไกลกว่าคุณซะแล้วอย่ านั่งรอให้โอกาสมาหา แต่จงออกไปหาโอกาสด้วยตัวเอง ถ้าหาโอกาสไม่ได้ ก็สร้างมันขึ้นมาเอง
ด้วยสองมือ กับหนึ่ง ส ม อ ง ที่คุณมีนั่นแหละ
ขอบคุณที่มา : คุณสิริทัศน์ สมเสงี่ยม