
ทำไมคน “ซื่อสัตย์” มักจะต้องเป็นคนที่ “ผิดหวัง” อยู่เสมอ ทำไมการมีความรัก
การไว้วางใจคนๆนึงจนมากเกินไป หากตัวเรานั้นเป็นคนมีความซื่อสัตย์ มักจะสร้าง
“ความผิดหวัง” และ “ความเ จ็ บ ป ว ด” อยู่เสมอ เป็นอีกหนึ่งบทความดีๆ
ที่อย ากให้ได้อ่ า นกัน…มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะ ที่หากว่าเราจะรักใครสักคนนึง
ด้วยความรักที่จริงใจ รักจริงโดยไม่ได้หวังผลตอบแทนใดๆ รักจริง แบบที่ตัวเอง
ก็คาดไม่ได้ว่าจะรักใครคนนึงได้ขนาดนี้โลกใบนี้มีผู้คนอีกหลายล้านคน ที่หน้าตาดี
ฐานะดี ทำงานเก่ง แต่ทำไมถึงต้องเป็นคนๆนี้? ทำไมไม่เป็นคนอื่น ที่เรารู้จัก
นั่นเป็นเพราะอะไร คำตอบอยู่ที่นี่…เพราะว่าก ร ร ม ที่เรานั้นเคยทำร่วมกันมาหากเรา
ลองวางใจลงแบบใช้สติแล้วนั่งคิดไตร่ตรอง แบบที่ไม่เข้าข้างตัวเอง หลายต่อหลายคน
มีคนใหม่ๆเข้ามา เราไม่ได้ปักใจรัก เพราะเรามีคนของเราอยู่ในใจคนอื่นจะดีอย่ างไร
เราก็ไม่สนใจ เพราะเราเลือกที่จะอยู่กับคนคนนี้ และเราได้เลือกเขาแล้ว แต่พอมาถึง
จุดๆหนึ่งที่เขาเกิดความรู้สึกเบื่อหน่าย กับความซ้ำซาก และความจำเจแบบเดิมๆ
ไม่ตัวเราก็ตัวเขาเริ่มปันใจไปหาคนใหม่ ซึ่งคนที่ซื่อสัตย์มาโดยตลอด ก็จะต้องที่เป็น
ฝ่ายหันมาดูใจตัวเอง หันมารักษาแผลใจของตัวเองด้วยตัวคนเดียว โดยที่เขา
ไปมีความสุขกับคนอื่นในย ามที่เราทุกข์เราก็ดูแลตัวเอง มันจะต้องใช้เวลานาน
ที่จะกลับมาเป็นเหมือนเดิมเป็นเหมือนปกติ หากวันใดวันหนึ่งที่เขาย้อนกลับมา
หรือกำลังอยู่ในช่วงอย ากจะขอเราเป็นเหมือนเก่าเราคงให้ไม่ได้แล้ว เพราะเรามันแค่
“คนซื่อสัตย์” ที่คุณสมบัติไม่ถึงแม้เป็นเพื่อนร่วมโลกยังรู้สึกว่าย ากเลย
ขอบคุณที่มา : p o s t s a r a