
เรื่องก็มีอยู่ว่าฝ่ายชายมีเงินแสนห้าหมื่น และส่วนทางผู้หญิง มีเงินหนึ่งแสนเมื่อก่อนที่จะแต่งงาน ทางฝ่ายผู้ชายนั้น ได้นำเงินหนึ่งแสนห้าหมื่น ไปดาวน์บ้านแล้วฝ่ายผู้หญิง
นำเงินหนึ่งแสนไปตกแต่งบ้าน ซื้อเครื่องใช้ต่าง ๆ เข้าบ้านผู้ชายผ่ อ นส่งค่างวด บ้านสามพันหยวนแบบนี้ ไปทุกๆเดือน และเงินเดือนคงเหลือหนึ่งพันหยวนฝ่ายหญิงเงินเดือน
เดือน ละสามพันหยวนทั้งคู่นั้นใช้ร่วมกันจากนั้น พอสามปีต่อมาผู้หญิง ตั้งครรค์ทีนี้ คลอดลูกออกมาผู้ชายได้เลื่อนตำแหน่ง ในหน้าที่การงานของเขา และได้เงิน เดือนเพิ่มเป็น
เจ็ดพันหยวนตอนนี้ เด็กต้องการคนดูแล ถ้าจ้างพี่เลี้ยงต้องจ่ายเดือนละสองพันหยวน ทั้งสองจึงได้ปรึกษาหา รือกัน และได้ข้อสรุป คือให้ผู้หญิงลาออกจากงานอยู่ดูแลลูก
แบบนี้ผู้หญิงจึงกลายเป็นแม่บ้าน เต็มตัวไปเลย จากนั้นสิบปีต่อมาผู้ชาย ประสบความสำเร็จ ในหน้าที่การงาน รัศมีเปล่งปลั่ง ส่วนผู้หญิงน่ะหรอคลุกคลีอยู่กับลูกๆกับสามี
และบ้าน หน้าตาหม่นหมองเข้าไป ทุกวันตอนนี้ผู้ชายรู้สึกว่าภรรย าตัวพาเข้าสังคมไม่ได้อีกแล้ว เพราะสิ่งยั่วยวนภายนอกมันช่างร้อนแรงเย้ายวนใจเหลือเกินแล้ว สุดท้าย
ผู้ชายเขา ก็มีภรรย าน้อยหลั งจากภรรย าของเขารู้เรื่องก็เลยเกิดการทะเลาะไม่เข้าใจกันเกิดขึ้น และสุดท้ายทั้งคู่ ก็เตรียมตัวหย่าและเนื่องจากตามคำอธิบาย ในบทกฎหมาย
ว่าด้วยการสมรส บ้านที่ผู้ชายได้ซื้อก่อนแต่งนั้นฝ่ายผู้หญิง ไม่มีสิทธิ์แต่ผู้หญิงนั้น เธอไม่ยอมเธอบอกว่า พวกเราทั้งสองช่วยกันผ่ อ นค่างวดมาตั้งแต่แรกแต่ทนายถามว่า
มีหลักฐานที่ร่วมกัน ผ่ อ นหรือไม่ล่ะ ?ฝ่ายหญิงตอบว่าไม่มีเพราะทุกเดือน จะหักจากบัญชีเงินเดือน ของผู้ชาย โดยตรง และผู้หญิงบอกอีกว่าฉันเป็นคนคลอดลูกฉันเองเลี้ยงดู
จนเติบใหญ่ มาลูกต้องเป็นของ ฉันทนายพูดว่า“ในส่วนของลูก จะเป็นของใครเราจะดูว่า ใครมีความสามารถ ที่จะเอื้อประโยชน์แก่เด็กมากที่สุดฝ่ายหญิงเธอ ไม่มีงานทำไม่มี
รายได้ไม่มีบ้านซึ่งเขาก็มองว่ามันย่อมไม่เป็นผลดีกับการเจริญเติบโตของเด็ก ทีนี้ทางศาลก็เลยจะตัดสินให้ตกเป็นของฝ่ายชายบัดนี้ ผู้หญิงเธอสิ้นหวังแล้ว โลกของเธอล่มสลายไป
ณ ตอนนั้นส่วนผู้ชายเขาได้เริ่มต้นชีวิตใหม่กับผู้หญิงที่เขารักรู้แบบนี้แล้วเธอยังกล้าที่ฝากความสุขทั้งชีวิต ไว้กับคนอื่นไหม ?จะบอกให้นะบนโลกใบนี้ ไม่มีใครให้คุณพึ่งพิง
ได้ตลอดไปหรอกแม้แต่เงาก็ด้วยมันก็ จะห่างหายไปจากเธอในความมืดแรกเริ่มผู้ชาย รักเธอมาก และผู้หญิงโดยส่วนมากแล้วพวกเขามัก จะละเลยสิ่งสำคัญไปคือคนเรานี่แหละ
ขอเพียงแค่มีชีวิตอยู่ล้วนที่จะแปรเปลี่ยนไปได้เสมอผู้หญิงที่มีอาชีพมีความอิสระจึงจะดำรงชีวิตได้ตามที่ตัวเองอย ากเป็นได้จึง สามารถสร้างความมั่นคง ในการใช้ชีวิตคู่เพราะ
ทุกๆคนล้วนชื่นชอบสิ่งสวย ๆ งาม ๆ ทั้งนั้นใครจะยอมทนอยู่กับคนที่ไม่แต่งหน้าแต่งตัว ไม่พัฒนาเกียจคร้านทั้งเป็นผู้หญิงที่เสื่อมโทรมได้ทุกวันล่ะจำไว้เลยว่าผู้หญิงเอ๋ยจงดี
กับตัวเอง จงทะนุถนอม ตัวเองให้มากเถิด“เราต้องสูงส่งจึงจะล้ำค่า”คิดอย ากจะเป็นผู้หญิง ที่แกร่งสิ่ง ที่สำคัญเลยคือรูปลักษณ์ของผู้หญิงเองมันจะเป็นตัวกำหนดว่า จะสำเร็จ
หรือ ล้มเหลวกันแน่
ขอบคุณที่มา : 1 0 8 r e s o u r c e s